How it began

De weg die ik heb afgelegd

Ik geloof erin dat je al in de baarmoeder gevoelens van je moeder en je omgeving meekrijgt en dat zich daar al (onbewust) je eerste overtuigingen vormen. In mijn leven was dat ‘ik mag er niet zijn’. Om dan alsnog die onvoorwaardelijke liefde en een gevoel van veiligheid te krijgen ging ik heel erg mijn omgeving scannen, ook onbewust natuurlijk, aanvoelen wat de ander nodig had; mijn hooggevoeligheid was geboren!
Ik heb vanuit een onveilige hechting echt moeten leren om op mezelf te vertrouwen, me te verbinden met mezelf, het onderscheid leren maken wat van mij is en wat van de ander, me goed te aarden, ervaren dat ik ook belangrijk ben, er wél mag zijn.
Ik heb zelfs ervaren in een sjamanistische reis dat ik er wilde zijn, ‘no matter what’.
Want waar ik ook in geloof is dat je als ziel op aarde komt om je te ontwikkelen, en dat je die lessen kiest bij die ouders waar jij dat kunt leren, hoe pijnlijk het ook kan zijn…
Als ik naar mijn eigen leven kijk is het ontbreken van die basisveiligheid er ook de oorzaak van geweest dat ik die wel in mezelf móest zoeken, die vond ik niet buiten mijzelf.
Uiteindelijk heeft dit alles me heel sterk gemaakt en ervoor gezorgd dat ik heel zuiver aanvoel wat er in de ander gebeurt en gebeurd is en wat de ander nodig heeft om zich verder te ontwikkelen, en natuurlijk geldt dit ook voor mij. Vanuit mijn hoog ontwikkeld gevoelsleven voel ik intuïtief precies aan wat nodig is. En wat ook heel belangrijk is, in mijn werk met cliënten voelt de ander deze levenservaring, voelt zich begrepen en gezien, en dit vormt al de basis voor een succesvolle samenwerking.
Telkens als ik iemand zie opbloeien, voel ik hoe diep dit werk me raakt. In mijn werk komen mijn ervaring, levenservaring, kennis, intuïtie en iets wat groter is dan ikzelf samen en dat is magisch…

Nice to meet you!